İnsan hiç sevdiğine götürdüğünü sayar mı?

 Elleri arkasında bir Derviş, bağ bahçe, dağ tepe demeden geziyor, insanlara bir şeyler anlatıyor ve sürekli elinde tespih Allah’ı anıyordu. Bir gün yine bir nehrin kenarından geçerken, 18-20 yaşlarda bir genç kızın bayağı yüksek bir ağaca çıkarak zor bela elma topladığını gördü.

Mustafa Kemal ve şıh

  “  Mustafa Kemal, bir  gezisinde  öyle  bir  kişi  görürki,  dayanamayıp  yanındaki  valinin  kulağına  eğilerek  sorar;

    Kimdir  bu ? “

“  Efendim,  kendisi  şıh’ tır,  yörede  çok  hatırı  vardır …”

Bunun  üzerine  Atatürk  şıh’ı  yanına  çağırır;

“  Bak  baba,

İmanın  ölçüsü  sakalın  boyunda,  uzunluğunda  değildir.”  Diyerek  devam  eder;

“  Rica  etsemde,  en azından  peygamber  efendimizin  olduğu  gibi  kısaltsan…”

Bunları  söylerken,  eliylede  boyun  hizasını  gösterir.

Şıh,  “ Emrin  olur  paşam…” der…

ADALET VE İYİLİK

NEYZEN TEVFİĞİN AĞZINDAN ÇIKAN BİR CÜMLE KİTAPTIR KİTAP...Nur içinde yatsın.

Merhum  Neyzen Tevfik balık pazarına gitmiş. Başlamış balıkları kaldırıp kaldırıp kuyruklarından koklamaya. Balıkçıların tuhafına gitmiş ve sormuşlar;
- Hocam, bizim bildiğimiz balık baştan kokar; siz balıkları kuyruklarından kokluyorsunuz…
Üstadda hemen yanıtlamış tabiiki;
- Biliyorum, biliyorum balığın baştan koktuğunu; acaba koku kuyruğa dayanmışmı ona bakıyorum…demiş. Yaaa, Neyzen bu.

DOSTLUK VE ÖZGÜRLÜK AĞACI

                         

Bir varmış bir yokmuş. Belki dedemin, belki dedemin dedesinin zamanında efsaneler çokmuş…
Anlatacağım hikaye Munzur dağının eteklerinde yüksek vadilerin ve çağlayanların arasında Erzincan’ın Caferli köyünde geçtiği söylenir ve öyle anlatılır çocuklara...

Kimseye ait olmayan bir arazide kocaman mı? kocaman bir ağaç varmış… Çocuklar o ağacın adını Özgürlük ağacı; koymuşlar. Dostluk ve sevgi yemişi verirmiş her yıl bu ulu ağaç. Her bahar bembeyaz çiçeklerle süslenen dallarını, renk renk barış kuşları doldururmuş…

Her karışında emeğim olan Rahmiyedeki bahçe ve ev. Doğa ile başbaşa olmak güzel...